Η γιαγιά Φιλιώ Χαϊδεμένου στα 102 της χρόνια μιλά με νοσταλγία για τη Μικρά Ασία, τα χρόνια της παιδικής και εφηβικής της ηλικίας στα Βουρλά, μέχρι την μεγάλη καταστροφή της Σμύρνης.
Αφηγείται με λεπτομέρεια την άφιξη του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη τον Μάϊο του 1919 και τη λαμπρή υποδοχή των Μικρασιατών. Με συγκίνηση θυμάται τα γεγονότα μετά την υποχώρηση του ελληνικού στρατού, όπως τα έζησε η ίδια και η οικογένειά της στα Βουρλά, περιγράφει τις τουρκικές σφαγές και τον εκτοπισμό της οικογένειάς της, την φυγή από τη Σμύρνη, την άφιξή της στον Πειραιά.
Τέλος, κάνει λόγο για τον αγώνα της για τη διάσωση της μικρασιάτικης μνήμης και για τη δημιουργία μνημείου στην Αθήνα προς τιμήν των Μικρασιατών, και αφηγείται την επιστροφή της-στα 96 της χρόνια-στα Βουρλά, για να φέρει πέτρα και χώμα από την πατρίδα της, που τοποθέτησε στην κρύπτη του μνημείου. Η συγκινητική της μαρτυρία και η αφήγηση πλαισιώνονται από πλούσιο αρχειακό οπτικοακουστικό υλικό.
H Φιλιώ Χαϊδεμένου, άφησε την τελευταία της πνοή στις 6 Ιουνίου 2007 σε ηλικία 108 ετών.
H Φιλιώ Χαϊδεμένου, άφησε την τελευταία της πνοή στις 6 Ιουνίου 2007 σε ηλικία 108 ετών.